Ω Σόλων, Σόλων
οι Έλληνες "αεί παίδες είναι" και "γέρος Έλληνας δεν
υπάρχει"!, αδύνατον να σκεφθούν την Ιστορία! Είναι παιδιά και κανείς στην
Ελλάδα δεν σκέφτεται ιστορικά. Ίσα-ίσα ξεχνούν ποιοι είναι, όπως και τα
κατορθώματα των προγόνων τους. Έτσι,
προσφώνησε ο γέρος Αιγύπτιος ιερέας τον Σόλωνα, παππού του Σόλωνα που
γνωρίζουμε, που επισκέπτονταν την Αίγυπτο για να θαυμάσει και να μάθει από τα
αρχαία μνημεία της.
Δεν γνωρίζετε, συνέχισε ο ιερέας, τις τιμές που οφείλουμε στην Αθήνα για τα
κατορθώματα της Παλιάς Αθήνας, στην οποία "επετέθησαν οι βάρβαροι Άτλαντες
βασιλείς με σκοπό να την υποδουλώσουν. Η πόλη σας δεν έχασε το θάρρος της
και παρά την αδυναμία της κατόρθωσε να
νικήσει τις στρατιές των δέκα βασιλέων και με τη βοήθεια των Θεών να απωθήσει
τους Άτλαντες και να σώσει την Ευρώπη. Όλα αυτά έχουν ξεχαστεί σήμερα" και
κανείς δεν ασχολείται με την παλιά δόξα όταν η Αθήνα ήταν ο θεματοφύλακας της
κοσμικής τάξης.
Οι παραινέσεις και τα λόγια του σοφού
Αιγύπτιου διατρέχουν τους αιώνες και είναι από μόνα τους αποδείξεις μιας
μονιμότητας αισθημάτων και διαθέσεων που ταλανίζει τους Έλληνες όλο αυτό το
διάστημα. Η αλαζονική συμπεριφορά και η άγνοια και η περιφρόνηση της Ιστορίας
χαρακτηρίζει κάθε μεγάλη στιγμή των Ελλήνων που μεταφέρουν τις κατηγορίες του
Αιγύπτιου ιερέα μέσα στο χρόνο.
Ακόμη και στις πιο κρίσιμες στιγμές όταν κρίνεται
η ύπαρξη του έθνους οι Έλληνες δεν χάνουν την τάση τους να ονειροπολούν και να
φαντάζονται πράγματα και να ακολουθούν χιμαιρικά όνειρα που τους οδηγούν στην
καταστροφή.
Για να επανέλθουμε στα καθ' ημάς δεν έχουμε
παρά να σκεφθούμε τί σημαίνει η
αναγνώριση της καινοφανούς ομάδας των Σλαβομακεδόνων της Μακεδονίας και τί
επιπτώσεις μπορεί να έχει η αποδοχή του ονόματος "Βόρεια Μακεδονία". Το
πρόβλημα με τους Σλαβομακεδόνες του νέου κρατικού μορφώματος ξεκινά από την
απόσπαση της Εκκλησίας των Σκοπίων από το σώμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου της
Κωνσταντινούπολης. Έκτοτε, ο πανσλαβισμός και η αλυτρωτική διάθεση των
Σλαβομακεδόνων δίνει στο πρόβλημα μια μονιμότητα που το καθιστά επικίνδυνο για
την Ελλάδα. Το πρόβλημα παραμένει και εντείνεται με τον Μακεδονικό Αγώνα του
1903-1907 και τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο που είχε τη λήξη του στα Βαλκάνια. Στον
Μεσοπόλεμο η Κομιντέρν, μετά την αποχώρηση και κατάργηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, υποστηρίζει την καινοφανή
αντίληψη της κατάργησης των εθνικών κρατών στα Βαλκάνια και ενοποίησης του
χώρου σε ένα κρατικό μόρφωμα που θα ελεγχόταν από την Ρωσία μέσω της κομμουνιστικής
ιδεολογίας. Μπορούμε να πούμε ότι ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος ενισχύθηκε ιδίως
από την Γιουγκοσλαβία του Τίτο για τη δημιουργία μιας ακόμη μεγαλύτερης Γιουγκοσλαβίας
που θα κυβερνούσε ο ίδιος.
Τέλος, μετά τον πόλεμο κατά την μετατροπή του
και συνέχεια σε ψυχρό η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας θυμήθηκε πάλι
το αλυτρωτικό όνειρο της μιάς Μακεδονίας, η οποία θα περιελάμβανε τεράστιες
εκτάσεις υπό την καθοδήγηση βέβαια του Τίτο. Σε μια τέτοια κατάσταση η Ελλάδα
θα περιοριζόταν σε μια καινούργια Ελλάδα της Μελούνας και θα έχανε το Αιγαίο
μετά την απόσχιση της Μακεδονίας και χωρίς το Αιγαίο, η επιβίωση της χώρας θα
ήταν προβληματική.
Σήμερα, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας
και την κατάτμησή της σε μικρά κράτη-έθνη, η Ελλάδα δέχεται την απαίτηση του
νέου κρατικού μορφώματος, που αποτελεί συνονθύλευμα Βουλγάρων, Αλβανών και Ρομά
να χρησιμοποιήσει στην ονομασία του, που δεν έχει, το όνομα της Μακεδονίας. Δεν
υπάρχει κανένα δικαίωμα για την ενέργεια αυτή. Η λεγόμενη μέχρι σήμερα FYROM
απαιτεί το όνομα της Μακεδονίας στο οποίο δεν έχει κανένα ιστορικό δικαίωμα,
πλην των διεκδικήσεών της και της παραβίασης των ελληνικών συνόρων κατά τους πρόσφατους
πολέμους. Είναι, λοιπόν, ένδειξη του ελληνικού ψευδοϊδεαλισμού και της ελληνικής
δουλοπρέπειας η συμφωνία για την ονομασία του νέου κράτους σε "Βόρεια
Μακεδονία". Τι έχουμε να κερδίσουμε παραχωρώντας το όνομα της Μακεδονίας
χωρίς κανένα αντάλλαγμα; Οι φρούδες ελπίδες για μετριοπάθεια από μέρος των ιθυνόντων
των Σκοπίων δεν είναι παρά όνειρα και ελπίδες να γίνουν τα πράγματα όπως τα
επιθυμούμε. Δεν πιστεύουμε ότι τα Σκόπια θα πάψουν να διατυπώνουν τις ληστρικές
αντιλήψεις τους και δεν πιστεύουμε ότι τα πράγματα θα λειτουργήσουν όπως μας τα
παρουσιάζουν οι Έλληνες πολιτικοί. Δικαιολογούμε τις επιθυμίες μας και τις συγχέουμε
με την πραγματικότητα. Κανείς από τους ανιστόρητους υπερασπιστές της Μακεδονίας
των Σλάβων δεν γνωρίζει τα δεδομένα του σχίσματος της Βουλγαρικής Εκκλησίας και
τα γεγονότα του Μακεδονικού Αγώνα.
Πορευόμενοι έτσι, χωρίς πυξίδα που είναι η
γεωπολιτική σκέψη και χωρίς κατανόηση που είναι η ιστορική μνήμη βλέπουμε τη
χώρα μας να οδηγείται από αποτυχία σε αποτυχία.
